Turcja - zabytki Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO

Stanowisko archeologiczne Hattusha, wcześniej stolica imperium Hittite, jest sławna z miejskiej struktury, konstrukcji, które się zachowały (świątynie, rezydencje królewskie, fortyfikacje), bogato ornamentowanych Bram: Lwa i Królewskiej oraz sztuki w skale w Yazilikaya. Miasto miało wpływy w Anatolii i północnej Syrii w 2 wieku p.n.e.

Miasto-uzdrowisko powstałe nad „tarasami” w Pamukkale, kształtującymi się dzięki źródłom z prawie 200 metrowym klifie, w którym tworzą się koliste baseny wody termalnej. Hierapolis zostało ustanowione miastem uzdrowiskowym pod koniec 2 w. p. n. e. przez dynastię Attalidów, królów Pergamonu. Liczne pozostałości łaźni, świątyń i innyh greckich budowli.

Od XII wieku do nastania ery kolei we wczesnych latach XX wieku, Safranbolu było najważniejszą przystanią karawan handlowych na trasie z Zachodu na Wschód. Stary Meczet, Stara Łaźnia i Süleyman Pasa Medrese zostały wybudowane w 1322 roku. W czasach świetności – w XVII wieku – Safranbolu rozbudowało swoją architekturę zapożyczając wiele ze sztuki imperium osmańskiego.

Ze swoim strategicznym położeniem na półwyspie Bosfor, między Bałkanami a Anatolią, Czarnym Morzem a Śródziemnym, Istambuł był powiązany z głównymi politycznymi, religijnymi i artystycznymi wydarzeniami przez ponad 2000 lat. Wśród jego arcydzieł znajdziemy starożytny Hipodrom z Konstantynopola, kościół Hagia Sofia z VI wieku i XVI-wieczny meczet Süleymaniye – wszystkie zagrożone zanieczyszczeniami czy niekontrolowaną urbanizacją.

Mauzoleum Antiocha I - władcy Kommageny, królestwa założonego na północy Syrii i Eufratów po upadku imperium Aleksadra – jest jedną z najbardziej ambitnych konstrukcji okresu hellenistycznego. Synkretyzm jego panteonu i rodowód królewski, pojawia się w dwóch mitologiach – greckiej i perskiej – jest świadectwem podwójnego pochodzenia tej kultury.

W spektakularnym krajobrazie, całkowicie wyrzeźbionym przez erozję, dolina Göreme i jej otoczenie z wyrzeźbionymi w kamieniu sanktuariami, to unikatowe przykłady bizantyjskiej sztuki w okresie po ikonoklazmie. Zobaczymy tu także mieszkania, wioski troglodytów i podziemne miasta – pozostałości tradycyjnych ludzkich siedlisk, datowane na IV wiek.

Troja, ze swoją 4000-letnią historią, jest jednym z najsławniejszych punktów archeologicznych na świecie. Pierwsze wykopaliska w tym rejonie rozpoczął znany archeolog Heinrich Schliemann w 1870 roku. Według naukowców, te obszerne pozostałości są najwyraźniejszym przykładem pierwszych kontaktów między cywilizacją Anatolii a światem Śródziemnomorskim. Ponadto oblężenie Troi przez greckich wojowników z XIII lub XII w.p.n.e., uwiecznione przez Homera w jego Iliadzie, było inspiracją dla wielu wspaniałych artystów z całego świata.

Ten region Anatoli został podbity przez Turków na początku XI wieku. W latach 1228-29 Emir Ahmet Shah zbudował meczet z przynależącym do niego szpitalem. Meczet posiada pojedynczy pokój modlitw i jest uwieńczony dwoma kopułami. Wyszukana technika konstrukcji sklepienia i twórczy, bujny typ dekoracyjnych rzeźbień – szczególnie na trzech wejściach, w kontraście z nie ozdobionymi ścianami wnętrza – są unikatową cechą islamskiej architektury.

This site, which was the capital of Lycia, illustrates the blending of Lycian traditions and Hellenic influence, especially in its funerary art. The epigraphic inscriptions are crucial for our understanding of the history of the Lycian people and their Indo-European language.